Legendy o Poznaniu. O niektórych nie mieliście bladego pojęcia!

Ta legenda sięga czasów przedchrześcijańskich i opowiada o Piaście Kołodzieju, prostym człowieku, który miał syna o imieniu Siemowit. W czasie uroczystości postrzyżyn, w domu Piasta pojawili się tajemniczy goście (według niektórych wersji byli to aniołowie), którzy pobłogosławili chłopca i przepowiedzieli mu wielką przyszłość. Siemowit stał się później założycielem dynastii Piastów, która rządziła Polską przez wieki.

Legenda mówi, że św. Marcin, rzymski żołnierz, jechał na białym koniu i zobaczył biedaka, któremu oddał połowę swojego płaszcza. W Poznaniu ta legenda jest szczególnie żywa, ponieważ dzień św. Marcina (11 listopada) jest obchodzony jako święto, podczas którego wypieka się rogale świętomarcińskie, nadziewane białym makiem.

Legenda głosi, że podczas budowy katedry na Ostrowie Tumskim, diabeł próbował zniszczyć budowlę, zrzucając z niej kamienie. Jednak aniołowie czuwali nad katedrą i każdej nocy przywracali zniszczone elementy. W końcu diabeł zrezygnował, a katedra została ukończona. Dziś katedra św. Piotra i Pawła jest jednym z najważniejszych zabytków Poznania.

Najbardziej znana legenda opowiada o dwóch koziołkach, które uciekły kucharzowi z przygotowywanego bankietu i wdrapały się na wieżę ratusza. Kiedy mieszkańcy próbowali je złapać, koziołki zaczęły się bodzić, co tak rozbawiło zgromadzonych, że postanowiono upamiętnić to wydarzenie, montując mechaniczne koziołki na wieży ratusza. Dziś codziennie w południe można je zobaczyć na wieży ratuszowej na Starym Rynku.

W XIV wieku król Przemysł II, będący władcą Wielkopolski, miał sen, w którym ujrzał orła białego. Pod wpływem tego snu postanowił umieścić orła w herbie Polski, co stało się symbolem narodowym. Legenda podkreśla znaczenie Poznania jako miejsca, gdzie decyzje te były podejmowane.